Mijn naam is Nienke.

Ooit vroeg ik aan collega's hoe ze mij als dier zouden omschrijven. Ze vertelden dat ik...

Zo hard werk als een paard en zo flexibel ben als een kameleon.

Dhr. J: ''Hoe wist je dat je in de zorg wilde werken?''

ik: ''Dit voelde ik meteen, het is een soort van roeping.''

Verpleegkundige (of verzorgende, helpende) zijn ben je in hart en nieren. Als kind was ik altijd al een zorgzaam type. Ik hield ervan om onder de mensen te zijn. En nog steeds. Wanneer mijn zus, oma of een vriendin ziek is, zal ik als eerste vragen of ik iets kan betekenen. Dit zit in mijn aard.

Van 2010 - 2014 heb ik de opleiding tot HBO Verpleegkundige mogen volgen aan de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen, waarna ik doorgestroomd ben naar het ziekenhuis leven. Want ja; ik dacht altijd dat ik als verpleegkundige op de intensive care ging werken. Niets werd minder waar tot ik in de zomer van 2019 een mooie kwaliteitsfunctie kreeg binnen het ziekenhuis. Ik werkte aan kleine verbeterprojecten op afdelingsniveau tot aan grotere projecten op ziekenhuisbreed niveau. Tegelijkertijd ronde ik de opleiding tot Verplegingswetenschapper (aanrader!) af. Deze opleiding heeft mijn ogen doen openen, maar heeft mij ook (tot vreselijke zelf-irritatie aan toe) zeer kritisch gemaakt. Kwaliteit van zorg, waar en op welke manier dan ook, kan altijd beter!

Vanaf het voorjaar '21 heb ik het roer omgegooid en mocht ik starten met een baan als docent! Toch bleef de zorg aan mij knagen en in het bijzonder het contact met cliënten/patiënten. Ik besloot afgelopen zomer '21 om zelfstandig te worden. Het gevoel van eigen regie hebben is enorm fijn. Daarnaast vind ik het uitdagend om elke keer weer in een andere keuken te mogen kijken (lees: verschillende verpleegsettingen). Als ZZP'er word er van je verwacht dat je zelfstandig zorgt voor bevoegdheid en bekwaamheid. In de praktijk bleek dit toch zo makkelijk niet. Vanuit de Achterhoek moet je een eind reizen om een goede zorgcursus te kunnen volgen. Dit kan anders dacht ik. Ik kan toch niet de enige zijn die tegen dit probleem aan loopt?

Op dat moment besloot ik uit te gaan zoeken wat ervoor nodig is om zelf cursussen aan te gaan bieden. Nu mag ik niet alleen voor cliënten/patiënten zorgen, maar ook nog eens voor mijn mede zorgprofessionals!

Zorg jij een beetje voor jezelf?

Dan zorg ik voor jou!

PERSOONLIJKE WEETJES:

Vroeger was ik al geïnteresseerd in het menselijk lichaam en dacht dat ik fysiotherapeut wilde worden. Na een dag meelopen was ik afgehaakt
In mijn vrije tijd maak ik mijn hoofd het liefste leeg in de sportschool met een stang en set gewichten
Ik ben soms te goedgelovig van aard, waardoor ik snel in een grapje trap
Ik heb een tweelingzus die net zo gedreven is als ik, maar toch ook heel verschillend
Een bak koffie in de ochtend doet wonderen voor mijn humeur